Learning history, tijdlijnmethode

 

Gebruikt voor

Verdiepend leren; reflexief monitoren in actie.

Uitgangspunten

Verschillende betrokkenen zullen een project of programma verschillend evalueren. Het delen en bespreken van die evaluaties draagt bij aan verdiepend leren en aan het ontwikkelen van een gemeenschappelijk perspectief op vernieuwing.

Wat doet u?

Bij de Tijdlijnmethode maakt u op een relatief snelle manier een evaluatie van een project of programma. Eerst vraagt u aan betrokkenen markante gebeurtenissen te noemen uit de geschiedenis van het project of programma. Het gaat om gebeurtenissen die het proces hebben bevorderd of die betrokkenen als belemmerd hebben. Vervolgens ordent u deze persoonlijke observaties op een tijdslijn en bespreekt u die met de betrokkenen. Daarmee ontstaat een historisch verhaal over de ontwikkeling van het project, met persoonlijke leerervaringen.

De learning history is een diepgaandere analyse van de ontwikkeling van een experiment of programma en belangrijke keuzes daarbinnen. Daarvoor construeert u om te beginnen het verloop van een project of programma op grond van documenten en diepte-interviews/reflectiesessies met betrokkenen (zie voor een mogelijke opzet van een reflectiesessie ook de methode Eye-opener workshop). Ervaringen en de context waarbinnen die werd verkregen worden meegenomen, om contextspecifieke inzichten overzetbaar te maken naar een andere setting. De informatie wordt bijeengebracht in een concept Learning History document dat besproken wordt met de betrokkenen. Het slotdocument van een Learning History bevat twee kolommen: de rechterkolom beschrijft de gebeurtenissen vanuit het perspectief van de betrokkenen (met aandacht voor belangrijke keuzemomenten); in de linkerkolom staan kritische vragen en commentaren uit de reflecties.

Een bijzondere vorm is de Audiovisuele leergeschiedenis In een video benoemen projectdeelnemers in hun eigen woorden de hoogtepunten, dieptepunten en sleutelmomenten. Deze momentbeschrijvingen moeten zo dicht mogelijk bij de project of programmacontext en -ervaringen staan, zodat buitenstaanders de momenten als het ware kunnen herbeleven.

Het maken van een audiovisuele learning history kent 3 fases. In de eerste fase worden de verhalen en ervaringen van de projectdeelnemers gefilmd. In de tweede fase worden deze beelden ingedikt tot korte fragmenten. In de laatste fase wordt het filmmateriaal openbaar gemaakt en/of in workshops gedeeld met anderen. In een dynamische digitale omgeving worden de fragmenten thematisch aan elkaar gekoppeld en is ruimte voor het weergeven van reflecties en nieuwe leerervaringen.

Randvoorwaarden

• De tijdlijnmethode vergt ca. 1 dag van betrokkenen. Een Learning History vraagt zowel tijdinzet van de uitvoerder, als van betrokkenen die interviews geven en workshops bijwonen. Een learning history voor een project of programma van enige omvang heeft dan ook al gauw een doorlooptijd van 4-6 maanden. Een Audiovisuele leergeschiedenis is vaak ook intensief, en kost naar schatting 2 tot 3 x zoveel als een ‘gewone' learning history door de montage tijd.
• Competenties die vereist zijn: goed en open kunnen luisteren, kunnen doorvragen. Bij een Audiovisuele leergeschiedenis is ook ervaring met filmen en monteren vereist.

Meer informatie

Learning history, onder andere:

• Roelofs, E.M.G. (2011). Tien lessen in leren. Nieuw Academia in opdracht van het Competentiecentrum Transities en TNO.
• Willems, M., E.M.G. Roelofs (2009). Learning history as an evaluation method for the policy formulation of the Dutch Societal Innovation Agenda on Energy, Paper for the panel session 'New conceptual and normative approaches for the evaluation of public policy/provisions' of the European Consortium of Policy Research Conference in Potsdam, Germany (10-12 September).
• Emmert, S.B. en E.M.G. Roelofs. (2007). Learning History Manifest Nieuw Flevolands Peil. TNO Bouw en Ondergrond: Delft.
• Roelofs, E.M.G. et al. (2008). Learning History rond het concept Knooperven. InnovatieNetwerk: Utrecht

Audiovisuele learning history:

• Mierlo, B. van et al. (2010). Reflexieve Monitoring in actie. Handvatten voor de monitoring van systeeminnovatieprojecten. Boxpress: Oisterwijk.

Gebruikt door

• Elsbeth Roelofs, MVO Nederland: e.roelofs@mvonederland.nl
• Barbara Regeer, VU Athena Instituut: b.j.regeer@vu.nl